မီးငယ္ေလးေရ...
ဒီေန႔ ေမေမနာယူတဲ႔ တရားကေတာ႔ ၾကြက္ (၄)မ်ိဳး ရိွတယ္တဲ႔။
ပထမအမ်ိဳးအစားက တြင္းကိုေတာ႔ တူးတတ္တယ္၊ တြင္းမေအာင္းတတ္ဘူး။
ဒုတိယအမ်ိဳးအစားက တြင္းမတူးတတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ တြင္းေအာင္းတတ္တယ္။
တတိယအမ်ိဳးအစားက တြင္းလဲ မတူးတတ္ဘူး။ တြင္းလဲမေအာင္းတတ္ဘူး။
စတုတၱအမ်ိဳးအစားက တြင္းလဲ တူးတတ္တယ္။ တြင္းလဲေအာင္းတတ္တယ္တဲ႕။
ပထမအမ်ိဳးအစားက ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ႔ ပရိယတ္ စာေတြ ေတာ႔ တတ္တယ္။ ဒါေပမဲ႕ ၀ိပႆနာ မက်င့္ဘူး။ ဒီေတာ႔ တြင္းမေအာင္းတတ္လို႕ အႏၱရာယ္မကင္းဘူး။ အပါယ္ ၄ ပါးက်ႏိုင္တယ္တဲ႔။
ဒုတိယအမ်ိဳးအစားကေတာ႔ ေမေမတို႕လို ေယာဂီေတြနဲ႔ တူတယ္တဲ႔။ ပဋိကတ္၊ ပရိယတ္စာေတြေတာ႔ မတတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ဆရာဘုန္းႀကီမ်ား တူးထားတဲ႔ တစ္နည္း နည္းျပညႊန္ၾကားမႈေအာက္မွာ တြင္းေအာင္းတတ္ ၾကတယ္။ ၀ိပႆနာက်င့္ၾကံအားထုတ္လို႕ အပါယ္အႏၱရာယ္ကင္းသတဲ႔။
တတိယအမ်ိဳးအစားကေတာ႔ စာလဲမတတ္၊ ၀ိပႆနာလဲ မေလ႔လာ မက်င့္ၾကံတတ္လို႕ အပါယ္အႏၱရာယ္ ရိွသတဲ႔။
စတုတၳအမ်ိဳးအစားကေတာ႔ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီလိုမ်ိဳး ပရိယတ္လဲတတ္၊ ပဋိပတ္လဲ က်င့္ၾကံတဲ႔ ပုဂိဳလ္မ်ိဳးကို ဆိုလိုပါတယ္။
ဒါကေတာ႔ တရားအစပိုင္းမွာ ရွင္းျပခ်က္ေလးပါပဲ။ တရားရဲ႕ အႏွစ္သာရကေတာ႔ ျဖစ္ပ်က္ေတြကိုသာ ရႈေနပါ။ ျဖစ္ပ်က္ေတြ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ဆံုးသြားတာကို ေတြ႕ရလိမ္႔မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ႔ ေသာတာပန္ ျဖစ္မွာပါ။
ဒီေတာ႔ ထခ်င္ရင္လဲ ထခ်င္တဲ႔ စိတ္ေလးကို ၾကည့္ပါ။ ၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ထခ်င္တဲ႔ စိတ္ဟာ မရိွေတာ႔ဘူး။ အဲဒီလိုသာ အျမဲသတိထားၿပီး ရႈေနပါ။ ကဲဒီေလာက္ပဲ ဆရာေတာ္ႀကီ ေဟာတဲ႔တရားကို အက်ည္းခ်ဳပ္ ေရးလိုက္ပါတယ္။
(25th May,2009)
